دیدن صدها تن انسان نیازمند و درمانده که به امید دریافت کمکی هر چند ناچیز نامه به دست به دنبال ماشین احمدی نژاد در حال دویدن هستند صحنه رقت باری را در هر سفر استانی رئیس جمهور کودتا تکرار میکند که از آن به عنوان شور و استقبال مردمی یاد میشود! او سواره و مردم پیاده و درمانده دست نیاز به سوی او دراز میکنند تا شاید بتوانند از میلیاردها دلار پول نفت کشورشان چند هزار تومان را گدایی کنند.این برای من نشان از شوق دیدار رئیس جمهور منتصب ندارد.نشان از عقده حقارت فردی احمدی نژاد دارد وبس.در کدامین کشور دنیا در قرن بیستم میلادی مردم اینگونه نیازهای خود را با مسئولین در میان میگذارند؟آیا سزاوار است مردم نیازمند را اینگونه به دنبال خود بدوانید؟ آیا نمیشود مردم نامه هایشان را به دفتر ریاست جمهوری پست کنند؟
1 comment:
مطمئناً برای کسانی که پس از انقلاب تا کنون پای خود را
از کاخ مرمر بیرون نگذاشته و هرگز فقیران و گرسنگان را از نزدیک ندیده اند
سخت است که ببینند اکنون کسی جای آنها را گرفته است که فاصله مردم و مسئولین را در
پیچ و تاب پستخانه ها و وزارت خانه ها نپیچیده است
بله پول نفت مردم نباید به آنها داده شود ولو چند هزارتومان
محل اصلی خرج کردن این پول هواپیمای شخصی رئیس جمهور و هزینه سفرهای اروپایی بستگان اوست
نه سفر به فقیرترین مناطق کشور و دیدار با کسانی که پیش از آن حتی یک مدیرکل را هم از نزدیک ندیده بودند
چقدر ماهرانه کم کاری ها و دزدی های خود را با غلط نشان دادن صحنه می پوشانند
و چقدر احمقانه این مکاری ها باور و تبلیغ می شود
راستی روش دولتهای قبلی برای دادن پول نفت به مردم (یا به زعم آنها لشکر قابلمه بدست ها) چه بود؟
Post a Comment